Mensen zeggen wel eens tegen me : “Jij bent nogal voor de oecumene …….”

En zo gezegd zit er een toontje in alsof het over een hobby van mij gaat. Ik vind dat altijd een beetje een rare opmerking. Het lijkt er voor mij op als mensen zouden zeggen …… “Jij bent nogal voor het ademhalen…....”

Oecumene is geen hobby en oecumene is ook geen keuze. Je zou het voor mij wel een roeping mogen noemen en dan kun je natuurlijk doen of je niks hoort, maar je bent wel geroepen!

Er is een tijd geweest dat men in de verschillende kerken erg fanatiek over het eigen gelijk kon spreken en denken. En dan was de enig-ware kerk altijd de eigen kerk. Zo hebben we onszelf lang ingegraven in het eigen gelijk. De scheuringen van de kerken waren altijd de schuld van de anderen en …. O ja ….. God stond aan onze kant.

Als je wat studie maakt naar kerkgeschiedenis en de achtergronden van de kerkscheuringen dan moet je vaststellen dat er altijd nog wat meer aan de hand was dan enkel een influistering van de Heilige Geest of een openbaring of visioen die enkele mensen aan het reformeren hebben gezet. Zowel rondom de grote scheuring tussen de kerken van de Orthodoxie en het Katholicisme (1054) als in de periode van de reformatie (1517), de negentiende eeuwse protestantse troebelingen in Nederland, de Anglicaanse kerk die haar weg ging, en noem nog maar vele andere momenten op, moet je vaststellen dat er ook economische en politieke argumenten een rol speelden. En als het moest namen we God een beetje op sleeptouw.

Natuurlijk, er is ook veel oprechts aan de beweegredenen waarom mensen eigen wegen gingen. Kerkelijke “overheden” hebben nogal eens de neiging doof en stom te worden. Dat lezen we in het nieuwe testament al in de levensverhalen van Jezus.

Maar geregeld zingen we de geloofsbelijdenis en verklaren we plechtig dat we geloven in één  kerk rond de ene Heer. Dat moeten we dan niet alleen zingen of zeggen, maar ook doen. Vandaar: oecumene is geen hobby, zelfs geen keuze ….. “Wandelen met God” is het  thema van de komende bidweek voor de eenheid der kerken. En we zullen ons bezinnen op wat dat mag zijn …… wandelen met God .…. iets voor jouw leven, een keuze, een eigen instelling. Maar één ding moeten we alvast maar tegen elkaar zeggen: God wandelt nooit alleen. Als wij met Hem willen wandelen (Hem willen toelaten in ons leven) dan lopen we altijd samen met anderen ….. geen hobby, geen keuze. In Hem komen we vanzelf de anderen tegen. Dan kunnen we er maar beter een gezamenlijke wandeling van maken. Vandaar …. Welkom op 27 januari in de oecumenische diensten in Bergen op Zoom en elders.

ds. Willem Vermeulen