In de tweede helft van de 16-de eeuw waren de bewoners van de Nederlanden in rep en roer. Enerzijds was er het schrikbewind van Alva namens de Spaanse koning waardoor mensen werden opgejaagd die voor de nieuwe religie en voor de prins van Oranje waren. Anderzijds werden door de Protestanten en Oranjegezinden acties ondernomen tegen diegene die trouw wilde blijven aan de Rooms katholieke religie en aan de koning van Spanje.

Er werd niet alleen gevochten, er werd ook gevlucht, o.a. naar Engeland en dan m.n. Londen. Berekeningen tonen aan dat er op 100.000 Londenaren ongeveer 6000 vluchtelingen waren uit o.a. Nederland en Frankrijk. 6% ! Naar hedendaagse verhoudingen zou dit op 17 miljoen Nederlanders meer dan een miljoen vluchtelingen betekenen! Natuurlijk gaf dit aanvankelijk tot problemen:

*       Het ging Engeland op dat moment goed dus er waren kwade tongen die beweer­den dat de vluchtelingen alleen maar om geldelijk gewin kwamen.

*       Vluchtelingen leefden vaak met veel families in 1 huis, de autochtonen vonden deze allochtonen derhalve een onhygiënisch leefstijl hebben.

*       Ze woonden ook bij elkaar in dezelfde straten en dat gaf gettovorming.

*       Er was werkeloosheid en de vluchtelingen kregen de schuld.

*       Men had het gevoeld "dat er echt niemand meer bij kon in Engeland"

*       Vanaf 1574 namen de werkgevers alleen leerlingen aan die een Engels vader hadden.

*       Die vluchtelingen die het goed deden, die deugden niet, en die vluchtelingen die van de bedeling leefden, ja, die deugden ook niet!